Ślęża jest jednym z najważniejszych ośrodków kultury prapolskiej i nawet, jeśli ktoś nie jest górołazem to warto, aby odwiedził Ślężę choćby ze względów kulturowych.
To tutaj, zanim mitologia chrześcijańska dotarła na ziemie polskie, rozwijało się życie duchowe Słowian, zaś pewne relikty naszej kultury możemy spotkać do dziś.
Ślęża liczy 718 m n.p.m. i należy do Przedgórza Sudeckiego. Zdobycie szczytu nie jest trudne i wymaga jedynie chęci oraz wolnego popołudnia. Idąc naprawdę spokojnym marszem na szczycie jesteśmy po 2-3h. Po drodze jest wiele ciekawych punktów, które zawsze mogą być pretekstem do zatrzymania się i odpoczynku 
Na Ślężę można wejść do 2 stron: od Sobótki, albo od Przełęczy Tąpadłej (od strony Strzelina).
Wariant najłatwiejszy: Przełęcz Tąpadła, na którą dotrzeć możemy autobusem lub samochodem. Parkujemy tuż przy wejściu na szlak, na miejscu biwaku, gdzie dla zmęczonych podjazdem pod górę czeka pierwszy bar. Parking od tej strony jest bezpłatny – jeszcze. Podejście na górę to spacer szutrową drogą, gdzie po ok. 2h jesteśmy na górze.
Wariant trudniejszy: to wejście od strony Sobótki. Samochód najlepiej pozostawić przy stadionie, gdzie unikniemy opłat za parking. Następnie idziemy przed siebie w stronę parkingów mijając pomniki upamiętniające polskich kolarzy. Tutaj pojawiają się dwa szlaki: łatwiejszy, zaczynający się za hotelem oraz trudniejszy rozpoczynający się przy parki linowym. Trudniejszy jest po prostu bardziej stromy, natomiast czasowo przejście każdym z nich zajmuje 2 max. 3h.
Po drodze warto się zatrzymać i obejrzeć przynajmniej cztery punkty: wieżę widokową, rzeźby skalne, kurhany oraz zachowane mury prasłowiańskiego ośrodka religijnego na Ślęży. Wszystkie te miejsca mamy na trasie, więc trudno będzie nam przejść obok nich
Na górze znajduje się schronisko, bardzo urokliwe miejsce, ale jedzenie jest zdecydowanie lepsze i tańsze w barze na Przełęczy. Poza tym szczyt zdobi kościółek, rzeźba niedźwiedzicy oraz platforma widokowa. Będąc na Ślęży warto zarezerwować sobie trochę więcej czasu i przejść również na Radunię, chociaż poza krzakami nic tam nie ma. .
. .....,
|
