Świnica
(listopad 2013)
Jest to wyjątkowy wyjazd w naszej historii, gdyż to na nim zawiązała sie grupa
Mafadi, którą obecnie tworzymy. To właśnie na Świnicy zrodziło się wszystko to, co dzisiaj możemy Wam tutaj pokazać i zaoferować.
* * *
Świnica tego roku nie przywitała nas przyjaźnie. Pierwotny plan to przejście nocne przez Kasprowy, Świnicę i dalej Zawratem do Pięciu Stawów, aby dołączyć do ekipy, która od 2 dni czekała na nas w schronisku.
Około godz. 24 dotarliśmy na Kasprowy, jednak potwornie silny wiatr, który uniemożliwiał utrzymanie się na nogach zmusił nas, aby zejść do Murowańca i tam przeczekać 3h, aby rano ruszyć na Zawrat.
Rankiem pogoda wyglądała zupełnie inaczej niż w nocy, jednak w wyższych partiach totalnie zaskoczyła nas ilość śniegu. Zawrat był ponoć trudny do przejścia, zaś na Świnicę ponoć nie dało się wejść.
Byliśmy jedną z 3 ekip, które postanowiły przetrzeć zimowe zwały śniegu prowadzące do szczytu i mimo wszystko postarać się wejść na szczyt. Po wielu trudnościach, odkryciu łańcuchów i drabinek z przyczyn technicznych musieliśmy się jednak wycofać i to zaledwie 100-150m od szczytu... głównie zadecydował o tym brak raków. Towarzysząca nam ekipa odpadła dużo wcześniej, zaś druga wycofała się zaledwie 50 metrów nad nami.
Gorycz porażki przełknęliśmy stosunkowo szybko co nie znaczy, że łatwo  Jednak o profesjonaliźmie łazęgi górskiej, świadczy właśnie umiejętność oceny, w którym momencie należy się wycofać. W końcu najlepsi są ci, którzy nadal mogą opowiadać o swoich wędrówkach a nie ci, o których już tylko się opowiada.
A to już w drodze z Zawratu do schroniska w Dolinie Pięciu Stawów.
|
Jednak o profesjonaliźmie łazęgi górskiej, świadczy właśnie umiejętność oceny, w którym momencie należy się wycofać. W końcu najlepsi są ci, którzy nadal mogą opowiadać o swoich wędrówkach a nie ci, o których już tylko się opowiada.